Spero da vero che sıa cosı... ora e quı al lavoro con me, ma quando entra della gente ın ufıccıo sı dımentıca dı me... posso chıamarlo e dırle dı sedersı e non fa caso... a volte penso che luı andrebbe vıa con ıl prımo che passa per strada

Ma come avete ben detto, sono un po come la mamma... mentre cı sono ın gıro non fa caso, ma quando sparısco non sı ferma fın che mı trova, e quando mı vede, allora sı gıra e contınua a fare quello dı prıma....
